Ho Chi Min City
Door: Janny
Blijf op de hoogte en volg Janny
23 Maart 2015 | Vietnam, Ho Chi Minhstad
Mijn vader zegt dat ik Saigon maar niet moet gebruiken want op internet vind hij alleen maar Ho Chi Min City. En toch vind ik Saigon leuker! Maar vooruit pa. HCMC it is!
Vanmorgen hebben we op het dakterras van ons hotel gegeten. Dat zit op de 9e verdieping en geeft een mooi uitzicht over de stad. Het is alweer lekker warm daarboven. We genieten van al het lekkers wat er weer voor ons klaar staat. Iets wat ik volgende week zeker ga missen!! Die uitgebreide ontbijtservice :-)
We willen vanmorgen naar het War Remnants Museum, ongeveer 20 minuten lopen vanaf het hotel. Goed te doen volgens ons, het geeft ons namelijk ook mooi de gelegenheid om de stad wat beter te leren kennen.
Met gevaar voor eigen leven steken we over :-). De wegen zijn hier nog breder dan (jaaaaaaaaa ik doe het weer goed!) in Hanoi en er zijn nog veeeel meer scooters. Ik blijf het eng vinden om als er 271 scooters op je af komen toch gewoon over te steken. We lopen via de overdekte markt (waar het overigens vreselijk stink naar vis en verrot fruit) langs het Herenigingspaleis eigenlijk redelijk gemakkelijk naar het museum toe. Dat komt voornamelijk omdat op elke kruising de straatnamen heel duidelijk zijn aangegeven.
Bij het museum aangekomen betalen we de entree van wel E 0,64 per persoon. Buiten staan een paar Amerikaanse vliegtuigen, helikopters, tanks en bommenwerpers opgesteld. We lopen naar binnen en moeten eerst es bekijken hoe het hier werkt. Het blijkt dat de start op de 2e etage is en zo afzakken naar de begane grond.
Op de bovenste etage zijn in de ene ruimte allerlei foto's te zien over de Frans-Vietnamese oorlog begin vijftiger jaren. Daarna komen we in een zaal met allerlei foto's over de Vietnamees-Amerikaanse oorlog. Heel kort gezegd, Amerika steunde Zuid Vietnam omdat ze niet wilden dat het communistische Noord Vietnam (gesteund door de Russen en Chinezen) de macht in Zuid Vietnam zou krijgen. In de volgende zalen krijgen we foto's te zien die de gruwelijkheden die er in die periode geweest zijn. Wat een hel voor alle partijen!
Het museum is vanuit Vietnamees oogpunt opgezet en geeft voornamelijk weer welke gevolgen deze oorlog voor Vietnam en haar bewoners heeft gehad. En dan met name Agent Orange, de chemische oorlog die er gevoerd is. De gevolgen hiervan zijn jaren later, generaties verder nog van invloed op het land en de bevolking. Het doet je wederom beseffen hoe vreselijk een oorlog is.
Om 12 uur, we hebben dan ook bijna alles wel gezien, gaat het museum een uurtje dicht en worden alle bezoekers vakkundig en snel buiten de deur gezet. Eigenlijk wel weer grappig om te zien. We lopen verder richting de Notre dame! Deze kathedraal stamt nog uit de Franse tijd.
Naast de kathedraal staat een ander prachtige gebouw, het oude postkantoor. Een prachtig koloniaal gebouw uit 1880. Als we binnenkomen hangt aan de overzijde een mega groot schilderij van Ho Chi Min himself. Raar dat we ruim drie weken geleden in Hanoi bij deze gebalsemde meneer zijn langsgelopen.
Omdat het inmiddels bijna 1 uur is geworden en de temperatuur weer behoorlijk stijgt (de meter geeft 36 graden aan) gaan we terug naar het hotel. Onderweg scoren we eerst een nog een lekkere friet met een hamburger bij een Vietnamese MacDonald! Het verschil is dat er hier voor een Big Mac menu maar E 1,50 betalen.
Na deze lunch lopen we verder door deze grote stad met miljoenen inwoners. Als we een drukke weg oversteken loopt er een jongeman met ons mee die me heel bekend voorkomt! Hoe bestaat het!! In Hanoi, aan de andere kant van het land, drie weken geleden raakten we bij het War museum daar aan de praat met een Spaanse jongen die ons de weg vroeg naar het Mausoleum. En deze jongen komen we nu bij het oversteken weer tegen!! Dat is toch bizar!! Tussen al deze mensen....aan de andere kant van het land.......2000 km verderop...en dan loop je elkaar weer tegen het lijf!
We scoren nog een ijsje en gaan lekker naar onze kamer. Morgen om kwart over zeven een trip naar de Cu Chi Tunnels (volgens mij heb ik ze wel es anders genoemd maar het zijn de Cu Chi tunnels) ongeveer 50 km ten noorden van HCMC.
Vanmorgen hebben we op het dakterras van ons hotel gegeten. Dat zit op de 9e verdieping en geeft een mooi uitzicht over de stad. Het is alweer lekker warm daarboven. We genieten van al het lekkers wat er weer voor ons klaar staat. Iets wat ik volgende week zeker ga missen!! Die uitgebreide ontbijtservice :-)
We willen vanmorgen naar het War Remnants Museum, ongeveer 20 minuten lopen vanaf het hotel. Goed te doen volgens ons, het geeft ons namelijk ook mooi de gelegenheid om de stad wat beter te leren kennen.
Met gevaar voor eigen leven steken we over :-). De wegen zijn hier nog breder dan (jaaaaaaaaa ik doe het weer goed!) in Hanoi en er zijn nog veeeel meer scooters. Ik blijf het eng vinden om als er 271 scooters op je af komen toch gewoon over te steken. We lopen via de overdekte markt (waar het overigens vreselijk stink naar vis en verrot fruit) langs het Herenigingspaleis eigenlijk redelijk gemakkelijk naar het museum toe. Dat komt voornamelijk omdat op elke kruising de straatnamen heel duidelijk zijn aangegeven.
Bij het museum aangekomen betalen we de entree van wel E 0,64 per persoon. Buiten staan een paar Amerikaanse vliegtuigen, helikopters, tanks en bommenwerpers opgesteld. We lopen naar binnen en moeten eerst es bekijken hoe het hier werkt. Het blijkt dat de start op de 2e etage is en zo afzakken naar de begane grond.
Op de bovenste etage zijn in de ene ruimte allerlei foto's te zien over de Frans-Vietnamese oorlog begin vijftiger jaren. Daarna komen we in een zaal met allerlei foto's over de Vietnamees-Amerikaanse oorlog. Heel kort gezegd, Amerika steunde Zuid Vietnam omdat ze niet wilden dat het communistische Noord Vietnam (gesteund door de Russen en Chinezen) de macht in Zuid Vietnam zou krijgen. In de volgende zalen krijgen we foto's te zien die de gruwelijkheden die er in die periode geweest zijn. Wat een hel voor alle partijen!
Het museum is vanuit Vietnamees oogpunt opgezet en geeft voornamelijk weer welke gevolgen deze oorlog voor Vietnam en haar bewoners heeft gehad. En dan met name Agent Orange, de chemische oorlog die er gevoerd is. De gevolgen hiervan zijn jaren later, generaties verder nog van invloed op het land en de bevolking. Het doet je wederom beseffen hoe vreselijk een oorlog is.
Om 12 uur, we hebben dan ook bijna alles wel gezien, gaat het museum een uurtje dicht en worden alle bezoekers vakkundig en snel buiten de deur gezet. Eigenlijk wel weer grappig om te zien. We lopen verder richting de Notre dame! Deze kathedraal stamt nog uit de Franse tijd.
Naast de kathedraal staat een ander prachtige gebouw, het oude postkantoor. Een prachtig koloniaal gebouw uit 1880. Als we binnenkomen hangt aan de overzijde een mega groot schilderij van Ho Chi Min himself. Raar dat we ruim drie weken geleden in Hanoi bij deze gebalsemde meneer zijn langsgelopen.
Omdat het inmiddels bijna 1 uur is geworden en de temperatuur weer behoorlijk stijgt (de meter geeft 36 graden aan) gaan we terug naar het hotel. Onderweg scoren we eerst een nog een lekkere friet met een hamburger bij een Vietnamese MacDonald! Het verschil is dat er hier voor een Big Mac menu maar E 1,50 betalen.
Na deze lunch lopen we verder door deze grote stad met miljoenen inwoners. Als we een drukke weg oversteken loopt er een jongeman met ons mee die me heel bekend voorkomt! Hoe bestaat het!! In Hanoi, aan de andere kant van het land, drie weken geleden raakten we bij het War museum daar aan de praat met een Spaanse jongen die ons de weg vroeg naar het Mausoleum. En deze jongen komen we nu bij het oversteken weer tegen!! Dat is toch bizar!! Tussen al deze mensen....aan de andere kant van het land.......2000 km verderop...en dan loop je elkaar weer tegen het lijf!
We scoren nog een ijsje en gaan lekker naar onze kamer. Morgen om kwart over zeven een trip naar de Cu Chi Tunnels (volgens mij heb ik ze wel es anders genoemd maar het zijn de Cu Chi tunnels) ongeveer 50 km ten noorden van HCMC.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
