Luieren in Lovina

Maandag de 19e september is het tijd om de oversteek naar Bali te maken. We vonden Java een mooi eiland maar vanaf Yogjakarta en verder naar het oosten werd het echt heel erg mooi. Minder steden, minder verkeer en meer natuur. We hebben genoten in onze villa in Kalibaru in een mooi aangelegde tuin en heerlijk zwembad. Iets wat we absoluut niet gaan missen zijn de oproepen tot gebed. Vooral in Kalibaru konden ze er wat van. Om 03.30 uur begon de eerst e moskee met zijn liederen en gezangen, dan dachten we een uur later ….wat fijn dat iedereen het weer gehoord heeft…………kunnen we nu verder slapen. Maar 5 minuten later begon buurman moskee en wilde er natuurlijk een schepje bovenop doen. Dat is gewoon niet grappig zo midden in de nacht.

Om 8 uur komt TsjeTjse met zijn bus voorrijden en we stappen als ervaren VIPS weer achterin. We rijden door een mooi en af en toe bergachtig gebied richting de oostkust van Java. Daar gaan we met bus en al de veerboot op die ons naar Bali brengt. De tocht duurt ongeveer een uur. We zouden onderweg dolfijnen, vliegende vissen en zelfs een walvis kunnen spotten. Ik denk dat ze even een tukje lagen te doen want geen vis gezien in het overigens mooie blauwe water.

Als we de boot afrijden geeft TsjeTsje geld aan het mannetje op de boot, vervolgens komen we bij de controlerende politie, en weer moet er gedokt worden, daarna rijden we naar de achterkant van het kantoortje waar TsjeTsje voor de derde keer geld aan de beambten geeft. We verbazen ons wederom over de corruptie hier. Maar het wordt nog erger, voor we het terrein afrijden moet er nog een laatste keer geld aan een mannetje van de douane overhandigd worden. Na vier keer betaald te hebben mogen we eindelijk op pad. Het is of betalen hier, of ze maken het je erg lastig voor je het eiland op komt. Zouden ze op Terschelling es moeten doen!

In Lovina Beach zitten we in een heel erg mooi resort. Een prachtig koloniaal aandoend huis in een mooie tuin vlakbij het heerlijke zwembad. Dat wordt eerst bijslapen! Na een vruchtensap laten we ons in het water zakken en komen er voorlopig niet meer uit. Na een lunch met nasi en gado gado gaan we heerlijk onderuit een tukje doen. De relaxmodus gaat aan. De komende dagen staat er niks op de planning en dat is ook wel es lekker. We genieten van het niks doen, beetje winkeltjes kijken, lekker eten en drinken, een boek, beetje zwemmen….Heerlijk! Lovina is best een grappig dorpje met veel winkeltjes waar ze voornamelijk sarongs en houtsnijwerk en glitterplastic verkopen. We kopen er uiteraard een paar. S avonds gaan we bij het hotel om de hoek uit eten. Het is een soort loods waar we inzitten, de lampjes en de doeken aan de wand maken het wat gezelliger. Er zitten veel mensen te eten dus dan moet het eten vast goed zijn.

Het restaurant heeft een open keuken en we zien moeders de scepter in de keuken zwaaien. Ze stuurt een stuk of zes meisjes alle kanten op. We verbazen ons erover dat het allemaal zonder geluid lijkt te gaan. Vooraan in de keuken staat een bureau en daar zit pappa in een Feijenoord shirt de rekeningen te maken. Iedereen die klaar is kan bij Giovanni zijn rekening vragen en betalen. Het doet ons denken aan de oude kantoortijden met de chef in de hoek.

Verder dan slapen, eten, zwemmen, lezen en zonnen komen we in Lovina eigelijk niet. Echt vakantie dus.

Donderdag de 22e gaan we de bergen is, naar Belimbing. We zitten hier in een mooie kamer met uitzicht op de rijstvelden. Beetje vochtig klimaat maar niet drukkend warm gelukkig. We kijken uit op de rijstvelden. De kamer ruikt door het vochtige klimaat wel muf. De deuren maar snel open. Als we zitten te lunchen (van de beste Bakmie en Nasi die we tot nu toe gehad hebben, en zeker de sate is overheerlijk) komt de regen met bakken uit de hemel. Wordt straks lachen met de wandeling.

Het is iets droger als we samen met en gids en vier Belgische schonen afdalen naar de rijstvelden. We krijgen een stok mee om ons op de been te houden want het kan glibberig zijn. Druk dus, en een paraplu, en een stok en natuurlijk mijn camera!! En ook hier lopen we weer door een enorm mooi gebied met kruidnagel bomen, Nootmuskaat (de Belgen noemen dit overigens Muskaatnoot  )en peperbomen (zwarte en witte peper komt van dezelfde boom maar van de witte peper is na het drogen de schil gehaald). Aan het eind van het glibberige pad hangen twee tamme vleermuizen te wachten tot ze op de foto komen.

We steken de weg over en komen via een oerwoud met mega veel vliegen aan de andere kant van de berg met nog meer rijstvelden. De rijst is hier nog niet zo ver en staan nog als tere plantjes in het water. Ondertussen gaat boven de sluis weer open en loop ik als een miss wet T-shirt door de jungle van Bali! Dit had ik even niet bedacht als je aan Bali denkt. Ik sta nog wat foto´s te maken en hoor een doffe dreun. Een van de Belgische schonen met een maatje meer maakt een ongelooflijke schuiver in de blubber. De gids probeert haar nog wat schoon te maken maar ik denk dat ze maar beter kan genieten van dit modderbad. Na zo´n anderhalf uur wandelen zijn we terug. Snel een douche en tidur (slapen)!

Vrijdag maken we een leuke trip door het binnenland van Bali en komen uit met een paar meren met een prachtig tempelcomplex. Onze gids praat zo snel en noemt zoveel namen dat we het spoor bijster zijn. Helemaal best. En ook nu begint het zo tegen 1 uur te gieten van de regen. Gelukkig zijn we aan de lunch toe. Daarna lopen we via de groente en kruidenmarkt weer terug naar de auto en zeggen dat we nu wel genoeg tempels gezien hebben. Op naar ons huis voor die dag.