Op weg naar het zuiden...naar The Catlins

Gisteravond toen James en ik om 9 uur onze luiken wilden sluiten begon het zachtjes te regenen op ons camperdak. Ik vind het wel gezellig klinken, maar eerlijk is eerlijk, het zou fijn zijn als het dan morgenochtend weer droog is. Onze kleine meid gaat het echt te ver om om dezelfde tijd als ons op bed te gaan. Ze nestelt zich weer lekker op de bank met laptop en oordoppen in en vermaakt zich ook zonder ons wel.

Als we om een uur of 8 de volgende dag wakker worden is het tikken opgehouden en is overgegaan in een miezerregentje. We hebben er rekening mee gehouden dat we hier in het zuiden van het Zuidereiland veel regen kunnen krijgen en dus maken we ons hier niet druk om. Dan maar met de leuke regenjas van Ac Tion naar buiten.

Na een half uur rijden komen we aan bij Moeraki Boulders. Op dit strand liggen perfecte ronde keien met een doorsnee van 1 a 2 meter. Deze keien zijn zo’n 60 miljoen jaar geleden ontstaan en door alle zouten zijn ze steeds groter geworden. Best bizar en bijzonder om te zien. We hoppen van steen naar steen en genieten in de miezerregen van de woeste zee. Het ruikt zo lekker zout! We scoren boven in de souvernir winkel nog een vlaggetje voor op Iris haar rugzak en ik koop nog een prachtige Nieuw Zeeland mok voor mijn verzameling.

We rijden weer verder en gaan op zoek naar Shag point. Dit is een plaats waar veel zeeleeuwen, pinguins en meeuwen leven. De weg ernaartoe is niet al te breed en Iris doet een schietgebed dat we geen tegenliggers mogen tegenkomen. Dat mislukt maar ergens op de weg is wel een verbreding en kunnen we elkaar net passeren. Bij Shagpoint aangekomen weten we niet wat we zien. Er liggen tientallen zeeleeuwen te genieten op de rotsen. Sommige zijn lui en liggen heerlijk te slapen. Ze rekken zich es uit, gapen er ongegeneerd bij, rollen zich om en slapen verder. Maar er zijn ook zeeleeuwen bij die met ons lopen te flirten. Ze sloven zich uit! Ze richten hun hoofd op, fladderen met hun poten en maken een hels kabaal. Wat een feest om dit te zien! Tussen al die zeeleeuwen zitten ook nog twee grote groepen meeuwen, en dan van de grote soort. Dit is alweer een uitje van de buitencategorie! Gelukkig leven we niet meer in de tijd van de filmrol want we blijven foto’s schieten.

Na enige tijd verlaten we onze mooie zeeleeuwen en rijden richting Dunedin, alwaar we op een leuke camping belanden. Na een heerlijke Chili con Carne naar binnen gewerkt te hebben kaarten we nog een potje en dan duiken we lekker ons bedje in.

Wakker worden in Dunedin is een natte bedoening. Het is grijs en grauw en de regen komt met bakken uit de hemel. Wat zo leuk is aan de campings hier in Nieuw Zeeland is dat ze allemaal een gemeenschappelijke ruimte hebben waar je kunt koken en daarna je maaltijd kunt verorberen. Zo ook hier in Dunedin. Iedereen neemt zijn tas met boodschappen mee en kookt zijn of haar maaltijd. Meestal zijn er een stuk of 2-3 kooktoestellen, staat er een kast met pannen, borden, bestel en allerlei ander kookgerei in meerdere soorten en maten. Iedereen mag alles gebruiken mits het schoon wordt achtergelaten. Het lijkt me een fair deal! Wij vinden het in iede geval erg gezellig.

Na het ontbijt gaan we eerst langs de supermarkt om voor een paar dagen eten in te slaan. De prijzen zijn denk ik wel te vergelijken met Nederland, wellicht iets duurder voor sommige producten maar overall is het redelijk vergelijkbaar. Nog even tanken en dan zakken we af richting het zuiden. Bij Waihola gaan we even van de weg af want daar komen we langs "Shoe Road". Jullie kennen het fenomeen van de slotjes aan de Parijse bruggetjes wel toch? Hier heeft een boer het hek langs zijn weiland beschikbaar gesteld om je schoenen aan op te hangen. Het levert een bijzonder tafereel op.

We rijden verder door een prachtig gebied wat steeds mooier gaat worden deels omdat de regen verdwijnt en de zon heerlijk begint te schijnen. Die kleine meid heeft die grote camper helemaal onder controle en rijdt probleemloos aan de linkerkant door de kleine binnenwegen. We komen aan bij Nugget Point, een vuurtoren. We hebben wat problemen om onze camper te stallen want we zijn niet de enigen die hier naartoe willen. Drie mensen, drie meningen maar uiteindelijk vinden we een plek en beginnen aan onze wandeling naar de vuurtoren.

Na 1 km komen we op het puntje aan en genieten we van het mooie uitzicht. Het waait er mega en na wat foto momenten gaan we weer terug naar de camper, op weg naar Owaka. Owaka blijkt een slaperig stadje waar in een voormalig ziekenhuis een hostel is gemaakt met bijbehorende camping. We stallen onze camper op een werkelijk mooie grasmat en gaan in onze stoeltjes eerst es genieten van de zon! Al snel krijgen we bezoek van een 2 tal dames. Iris is gezellig met ze aan het kletsen en eten. Het duurt even maar daar komt ook vriendin nummer 3 aan. Nog meer geklets en gelach. Het werkt zeker aanstekelijk want het kwartet is compleet als er nog een mooie rode dame aanschuift. Iris pakt wat eten erbij. De dames hebben er zin in. Als Iris de stukjes brood in de lucht gooit dan weten de dames niet hoe snel ze het al springend op moeten eten. Wellicht leggen deze dames kippen nu vannacht hele mooie eieren.

We gaan een mooie heldere nacht in maar dat betekent wel dat het berekoud is! Iris heeft bijna niet geslapen en er moet vannacht maar een extra dekentje overheen. Vanmorgen de kachel maar omhoog en eitjes koken zodat het wat warmer wordt als we zitten te ontbijten. De zon komt er echter al snel weer bij en dan is het zomaar warm. Lange dagen hier wel in Nieuw Zeeland. De zon komt om ongeveer half 8 op denk en zo tegen half 9 in de avond wordt het weer donkerder.

Vandaag rijden we naar het meest zuidelijke puntje, Slope point. Een prachtige binnenweg die ze aan het vernieuwen zijn. Voor het gemak hebben ze er grint gelegd en rijden we zo'n 10 km over grintwegen. Het mag de pret niet drukken. Aangekomen bij Slope point lopen we tussen de schapen door naar het eind van de wereld. Wat een fenomenale kustlijn ligt hier. Stijl naar beneden en een helder blauwe zee knalt tegen de kant aan. Geweldig! Het begint helaas te regenen en we maken de foto's en maken dat we wegkomen. Drijfnat komen we weer bij de camper aan. Na wat droge kleren te hebben aangedaan gaan we richting Invercargill waar we vannacht blijven slapen.