De cirkel is rond...Christchurch

Omdat de reguliere relax weg nog steeds gesloten is moeten we dezelfde smalle kronkelige weg ook weer terug! Gelukkig komen we maar twee campers tegen en dat is op een breder stuk. YES! We trakteren onszelf na deze rit op een heerlijk strandje. In de plaatselijke super hebben we een, voor ons, nieuw soort fruit gekocht. Een combinatie van een appen en een peer. Het ziet eruit als een appel met een schil van een peer. In het zonnetje, met de stoeltjes lekker in het zand en een prachtig uitzicht genieten we van dit heerlijke fruit.

Na een paar uur op het strand rijden we verder naar Motueka en vinden daar een hele leuke camping met veel groen, een mega trampoline en een zwembad. We besluiten twee nachtjes hier te blijven en genieten van niks doen, een boek en even door het stadje wandelen.

We moeten zo langzamerhand weer richting Christchurch waar we zaterdag onze camper inleveren en naar Wellington vliegen. Gisteren (woensdag de 21e, stemdag in Nederland) was het prachtig weer en hebben we heerlijk genoten van de zon en de omgeving van Havelock, in het noordoosten van het zuidereiland.

Vannacht worden we wakker van mega veel regen. Het tikt niet meer zachtjes tegen ons zolderraam maar het komt echt met bakken uit de hemel. Iris slaapt in haar womanscave boven de bestuurder-bijrijders plaats en dat is een ruimte van ongeveer 60 cm hoog schat ik in. Wat zal het daar ook een kabaal maken! We slapen zo af en toe nog wat maar worden ook vaak weer wakker van die regen. Zo tegen negenen lijkt het wat minder te worden en James maakt de camper vast rijvaardig. Daarna nog een ontbijtje en dan gaan we weer op pad, het plan is om naar Kaikoura te gaan.

De StateHighway 1 die naar Christchurch loopt is alleen met de aardbeving van Kaikoura in november 2016 op veel stukken beschadigd en bedolven onder het puin. In december 2017 is de weg overdag weer open maar hij wordt bij regen ook regelmatig gesloten. Dat zou voor ons beteken dat we een paar honder km om moeten rijden. Gelukkig voor iedereen is de weg niet gesloten. Wel zijn ze met grote stukken van deze mooie weg in onderhouden dus veel mensen, machines en wegafzettingen. Wat zal het ook ene toerischtische ramp voor Kaikoura zijn geweest het afgelopen jaar. Veel minder toeristen die hun plaats aandoen.

Maar voordat we in Kaikoura zijn rijden we door een heel groot wijngebied. We zien echt heel veel wijngaarden en dan niet van een paar boompjes, nee honderden rijen breed en km ver het veld in. Zo jammer dat het regent. Na een paar uur rijden komen we in Kaikoura aan wat bekend staat om de walvissen en dolfijnen die er voor de kust zwemmen. Daarnaast leven er vele zeehondjes en pinguins. Als we in Kakoura aankomen vinden we het alledrie maar wat troosteloos. Daarnaast hebben we geen zin om met deze regen naar de kust te gaan om dolfijnen en ander moois te spotten.

We kopen wat lekkers in de vorm van een worstebroodje, een cordon blue en een pie met kip en sjampiejons. Onder het smikkelen van deze heerlijke lekkernijen besluiten we door te rijden naar Christchurch. Met deze regen is het nergens echt leuk en morgen moeten we toch hiernaar toe. Dan kunnen we nog een keertje uitslapen en s middags de stad even in alvorens we de koffers gaan pakken.

Het stuk tussen Kaikoura en Christchurch is, ondanks dat het hier herfst is, prachtig. Althans ik vind het zo mooi. We rijden tussen de bergen maar deze bergen zijn helemaal groen (nu dus een beetje bruin) echt een mooit tapijt erover heen. Een diversiteit aan bomen ertussen. Wat kuddes schapen en zwarte koeien en ik ben verkocht, zo mooi vind ik dat. Op de vorige camping stond een kastanjeboom waar de kastanjes net afvielen. Voor ons heel bijzonder, kastanjes in maart maar hier echt herfst!

Om een uur of half vijf rijden we de camping in Christchurch op. We doen de kachel aan en gaan eerst de restjes Chili con carne en Macaroni met ham en kaas opeten. Daarna vroeg onder de veren schat ik zo in. De cirkel op het zuidereiland is rond.