Het is prachtig in Baracoa
Door: Janny
Blijf op de hoogte en volg Janny
29 Maart 2012 | Cuba, Baracoa
Waar waren we ook alweer gebleven. Ik maak wel elke dag een verslag maar kan dat niet plaatsen. En nu moet ik eerst ff bedenken waar we ook alweer gebleven waren. De laatste keer dat we internet hadden was in Trinidad. Vorige week vrijdagmorgen zijn we vertrokken uit Trinidad. Hartelijk uitgezwaaid door een Duits stel wat bij ons in de Casa was en waar we een ontzettend leuke avond mee beleefd hebben. Nog even tanken en dan gaan we op weg naar Camague. Ik had gelezen dat er net buiten Trinidad een suikerrietplantage wsa en dat je die kon bezoeken. En nu we er dan toch zijn......Als we daar aankomen zijn er net 5 bussen met toeristen uitgestapt. Daar wordt ik niet vrolijk van. James zegt terecht dat ik me er niets van moet aantrekken want wij zijn ook toeristen! Is natuurlijk ook zo. We parkeren de auto en lopen het straatje in naar de plantagewoning. Aan beide kanten van dit straatje staat het vol met senora´s die hun waar aanprijzen. ( bananen, kanten tafelkleden, bloesjes, kralen, nog meer bananen en houtsnijwerk etc ) Ze doen dit op een erg nadrukkelijke manier. Zo nadrukkelijk dat je niet eens durft te kijken wat ze hebben. Aan het eind van het straatje is mijn humeur verder gedaald. James wijst alles gedicideerd met een Gracias van de hand en loopt relaxed rond. Hoe grappig dat wij zo anders zijn dan thuis. dan ben ik super relaxed en is James de stressy one. We lopen verder naar de uitkijktoren maar om nu achter in de 40 man tellende rij te gaan staan.....Eigenlijk wil ik wel gewoon weg. WE lopen het huis nog ff binnen waar James een leuke Cuba pet weet te scoren en dan vertrekken we snel weer. De weg naar Camague verloopt goed. Als we in Camague aankomen hebben we direct al een paar fietsers in onze nek die ons naar het hotel willen brengen: met moeite schudden we ze af en rijden zelf naar het hotel. Met een paar keer vragen lukt dat. De kamer in hotel Colon is een beetje bedompt. Ergens op 2 meter hoogte zit een klein raampje en dat wat het dan wel. We lopen de stad in maar voelen ons er niet prettig. Geen verklaring maar gewoon, niet onze stad. En als dan ´s avonds ook het eten niet echt je van het is bestempelen we dit als onze off day. Gelukkig gaan we morgen naar de bergen! Zaterdag morgen vertrekken we naar Bartolome Maso. In het zuid oosten van Cuba. Het bergengebied de Sierra Maestra. We krijgen een leuke bungalow met 2 schommelstoelen ervoor toegewezen. het uitzicht is geweldig mooi ( ja ja de foto´s volgen ) Over de vallei met op de achtergrond de bergen. We gaan heerlijk voor ons huisje zitten lezen. De volgende dag staat er een toch naar La Commandancia gepland. Om half 8 zitten we aan het ontbijt. We moeten nog ongeveer 3 kwartier de bergen in rijden alvorens we bij het startpunt zijn. Om 9 uur komen we bij het beginpunt aan. Daar zou een Jeep voor ons klaarstaan maar helaas, geen Jeep. Bovendien zouden we 2 vouchers moeten hebben in plaats van 1 waar transfer en trip op staat. De Paarse Krokodil kennen ze hier nog beter dan in Nederland. Maar de mannen gaan het regelen. Ze zijn denk ik met ongeveer 8 man hier. Na ruim 2 uur wachten is het zover. We kunnen met gids de bergen in. In al die 2 uur hebben die mannen helemaal niets gedaan! De Cubaan wordt volgens ons doodmoe van het niks doen. We stappen in een echte auto. En dat is ook wel nodig want deze weg heeft ene hellingspercentage van 45%!!! Je weet niet wat je meemaakt als je daar tegenop gaat. En ondertussen liggen er ook nog ene paar rotsblokken waar je u tegen zegt op de weg. Na 5 km komen we aan bij het begin van het looppad. We treffen daar de Nederlandse groep dit ook in Camague was. We lopen samen met deze groep die een Cubaanse reisleider heeft die Nederlands spreekt. Erg gezellig om met deze mensen de tocht te doen. We lopen ongeveer 3 km door een prachtig bergachtige gebied wat wel een oerwoud lijkt. De meest mooie planten en bomen komen we tegen. Helaas weet ik de namen niet van al dat moois. Ook zien we de nationale vogel van Cuba ( helaas mensen, ook deze naam weet ik niet meer ) maar het beest is ontzettend mooi gekleurd in de kleuren van de vlag. Rood, wit en blauw. Na 3 km komen we bij het eerste hutje aan. We drinken wat en lopen verder. We komen bij de helikopter landingsplaats aan met daarbij een hut met wat typemachines, filmcamera, het tandartgereedschap van Che en een melkbus van Nestele! We lopen verder en komen bij de dokterspost van Che. Che was arts en als je arts bent, ben je ook tandarts want tanden trekken kan iedereen! Na nog een behoorlijke klim komen we eerst bij de keuken. Miele, er was geen betere. En dan komen wij Casa Fidel. Wel grappig om te zien. het is een 2 kamer hut. In 1 hut staat een mega koelkast en in de andere zijn bed met een bureautje. Fidel deelde dat bed met zijn 5 vrouwen die in een paar huisjes verderop woonden. We lopen weer verder door dit prachtige gebied en na bijna 4 uur wandelen komen we toch wel moe weer bij de auto aan. Lekker terug naar onze villa waar we een heerlijke douche nemen en voor de rest niks meer doen. Maandag gaan we op weg naar Santiago de Cuba. Eerst maar es even tanken want die raakt wat leeg en onze benzine is lang niet overal te koop. Na in Bayamo getankt te hebben kan ik weer lekker relaxed zitten. De wegen staan hier, zeker ten opzichte van het westen goed aangegeven en we vinden probleemloos onze weg. Ongeveer 16 km voor Santago komen we langs El Cobre. El Cobre is voor de Cubanen een soort heilige plek. Hier wordt de barmhartige maagd bewaard. Als we aankomen zien we geen enkele toerist. Dat komt natuurlijk omdat de paus hier morgen komt. We mogen echter buitenom wel lopen en fotos maken maar binnen komen we niet. Het is jammer maar het komt niet geheel onverwacht. We rijden door naar Santiago waar we zo langs het Plaza de Revolution rijden waar de paus aan het eind van die middag zijn speech gaat houden. het verbaasd ons enigzins dat het niet is afgezet: Santiago is een wir war van eenrichtingswegen en omdat James zich lang niet fit voelt ( maagproblemen) besluiten we van ons geloof af te stappen en iemand te vragen. De Cubaan wil ons wel brengen en stapt bij ons in de auto. Toch wel enigzins spannend omdat we allemaal slechte verhalen horen over het meenemen van deze gasten en lifters. Maar goed, hij weet ons bij de Casa te brengen. Kennelijk is er iets misgegaan want ze zitten niet op ons te wachten. We worden doorverwezen naar een andere casa. Een superaardige moeder met haar dochter heeft plek voor ons voor 2 nachten. Helemaal goed. Dan gaan we wel een dag eerder naar Baracoa want 2 dagen Santiago is misschien niet wat bij ons past. We zijn liever in de natuur. We nemen afscheid van onze Cubaan en belonen hem vorstelijk. De kans dat hij onze banden leksteekt willen we niet lopen. James gaat op bed en ik ga wat liggen lezen. Aan het eind van de middag nestel ik mij als een echte Cubaanse tussen de dames op de stoep voor het huis. Ik vraag ik mijn beste Spaans of ze wat eten voor me hebben. alleen voor mij want James is ziek. Dat hebben ze wel en ik krijg me een maaltijd voorgezet. Daar kunnen we 3 personen van eten. Heerlijk Mega stuk vlees wat ik zelfs niet op kan ( En ik kan veeeeel op ) Daarbij nog rijst en patat en superheerlijke gebakken banaan. En nog ene mega salade met radijs en tomaat en kool. Heerlijk gewoon. Ik vraag of ik James wat tomaat mag brengen. Nou , daar komt niks van in! Dat is slecht voor de maag. Mamma gaat wel Sopa maken voor Senor. Dat is beter voor de maag. Een heerlijke soep in ene mega beker krijgt hij. Diverse toiletbezoeken later voelt hij zich een stuk beter. Leve Sopa de Mamma de Casa!!! Dinsdag gaan we Santiago in. We zitten midden in het centrum. Best mooie gebouwen maar we worden constant lastig gevallen voor ene taxi, een sigaren, rum, noem maar op. We willen graag ff op het plein zitten bij de Katedraal om alles te bekijken. Lukt niet want dat staat er weer een gast bij je. We gaan de katedraal in en bekijken die. Tegenover de katedraal staat het stadhuis. Een prachtig wit gebouw met mooie blauwe luiken. Op 2 januari 1959 sprak Fidel vanaf dit balkon en riep hij de overwinning uit. Aan de andere kant staat het, naar men zegt, oudste huis van Cuba, de woning van de gouverneur. We belanden nog op Plaza Dolores. Daar drinken we wat maar ook hier weten ze ons te vinden. Deze keer zijn het 4 muzikanten die voor ons spelen. Na 2 nummers geven we ze een CUC, drinken ons drinken op en gaan naar de Casa. Morgen weg uit deze stad. Woensdag gaan we op pad naar Baracoa. Een rit van ongeveer 250 km. het ligt aan de noordoost kust. Na enig vragen vinden we de juiste weg en tot aan Baracoa blijft de bewegwijzering super! Zelfs Guantanamo rijden we probleemloos door. Een stuk langs de kust is prachtig maar daarna rijden we ook door een heel stuk dor landschap met niks. Dan de laatste 50 km. Dwars door de bergen. 50 km lang bergopwaarts en ook weer afwaarts, allerlei haarspeldbochten en een dreigende regenbui. Het maakt dat ik er niet super van kan genieten. De laatste 10 km bedenk ik dat dit nog wel te lopen is dus ga ik wat relaxter zitten. Bovendien wordt de omgeving mooier. Baracoa is een niet al te grote stad. Ons hotel staat boven op de berg en kijkt over de stad en de baai uit. Als we in onze kamer komen weten we niet wat we zien. Een prachtig uitzicht op de tafelberg. Ja die is niet alleen in Zuid Afrika. Hier heet hij El Yunque. Ons hotel heet El Castillo. Voor de liefhebbers, volgens mij hebben ze eern website. En een heerlijk balkon. We genieten de rest van de middag lekker op ons balkon. Vanmorgen ff relaxed door dit stadje gelopen. Hier worden we niet zo lastiggevallen gelukkig. Naar beneden naar het stadje lopen is geen probleem maar straks moeten we nog weer 60 treden omhoog!! We blijven hier tot maandag en gaan dan naar Playa Pesquira. Lekker relaxen in hotel Blau Costa Verde. Nog een stuk van 250 km rijden waarvan 70 km onverhard. Gaat vast helemaal goed komen. Lieve mensen, dit was het dan vanuit Baracoa. Het is hier prachtig, we gaan vast nog wat excursies doen, verder beetje relaxen en genieten van ons uitzicht en het zwembad. De groetjes van ons alletwee en tot het volgende internet punt!!
Liefs Janny