De markt in Bac Ha

Het is nu maandagmorgen vijf uur en we zitten in de ontbijtzaal van het hotel in Hanoi! Maar we hebben Hanoi dan wel es gezien zonder enige scooter! :-)

Gistermorgen zijn we om 8 uur vertrokken uit Sapa. Dat betekende dus half zeven opstaan. Gelukkig werden we om zes uur gewekt door onze buren die het nodig vonden hun eigen feestje te vieren :-). Na een lekker ontbijt met pannenkoeken (ik hou er zo van) en honing stappen we met zijn allen in de bus. Het is ontzettend druk vanmorgen en waar wij in Nederland, voor een zo smalle straat, wellicht eenrichtingsverkeer in zouden stellen doen ze dat hier in Vietnam niet. Het levert hilarische taferelen op als twee bussen elkaar moeten passeren. Beetje vooruit, wat naar achteren. Een hoop ching chong ping pong en weer terug. Maar het lukt!! We stappen in voor een drie uur durende reis naar de markt in Bac Ha.

Het is absoluut niet vervelend om zolang in de bus te zitten want we rijden door een prachtige omgeving. Bovendien verbazen we ons wederom over de wazige inhaalacties hier. Maar eerlijk is eerlijk, we hebben tot nu toe slechts 1 ongeval gezien en dat was tussen een fietser en een scooter. We dalen in anderhalf uur af (Sapa ligt op 1600 m hoogte) naar Lao Cai, waar we aan het eind van de dag op de nachttrein stappen naar Hanoi.

Maar ons doel vandaag is de markt in Bac Ha. We rijden Lao Cai weer uit en rijden langs de Chinese grens de bergen weer in. En het is echt waar, de bomen aan de Chinese kant van de grens zien er echt anders uit dan de Vietnamese bomen. :-) Het is een prachtig gebied wat ons aan Cuba doet denken. In Sapa waren ook hoge bergen maar meer glooiende heuvels en hier zijn de bergen veel steiler. Nog steeds vol met oa bananenbomen en andere soorten groen. Zoals de meeste lezers ondertussen wel weten kan ik amper een roos van een tulp onderscheiden dus geen idee welke naam deze prachtige bomen en struiken hebben. In dit gebied zien we ook een aantal groene thee plantages.

We zien in dit gebied veel houtverwerking. Overal liggen dunne platen met hout te drogen. Deze wordt later geperst tot triplex. Je ziet het overal liggen, zelfs op de begraafplaats tussen alle graven. Heel apart.

Zo tegen elf uur komen we aan in Bac Ha waar de markt is. We kijken onze ogen uit! Wat een wirwar van mensen en stelletjes en beesten. Uit de omliggende gehuchten komen de mensen op zondag naar de markt en de een ziet er nog kleurrijker uit dan de ander. Sommige mensen lopen in een zwarte ondergrond met helblauw, waarbij hun jurk helemaal is versierd met kraaltjes. De ander heeft weer meer tinten fuchsia (mijn favoriet!) Vijftig tinten grijs zien we er niet tussen lopen :-).

Ik kan niet stoppen met al die mooie mensen te fotograferen. Jong, oud man of vrouw, we kijken onze ogen uit. James heeft zich op de munten gestort en pingelt heel wat af. Het is echt ongelooflijk.....waar ze eerst 350.000 Dong vragen koopt hij het voor uiteindelijk 50.000 Dong. En ik scoor natuurlijk weer een mooie tas. Zo kleurrijk, dat kun je toch niet weerstaan! Dan komen we op het dierengedeelte. Kippen, eenden, geitjes........maar ook hele schattige hondjes. Het zit gewoon niet in ons systeem en daarom vinden we het denk ik een vreselijk idee dat deze schattige puppy's op een bord belanden. Verderop ligt het inmiddels geslachte vlees. Als ik dit zie eet ik hier nooit weer. Dikke vetranden met een klein stukje vlees, in hele grote hompen. We gaan via de tasjes, tasjes en nog meer tasjes naar het stuk waar de Vietnamezen zitten te lunchen. Een grote open tent met hele lage tafeltjes welke allemaal in een vierkant zijn gezet. Ik denk dat er wel 25 van die vierkanten staan met daarbinnen de koks die daar vreselijk uitziend vlees met groente en kruiden in een wok gooien. Iedereen is al kakelend aan het eten en wij lopen er verwonderd tussen door. Zo bijzonder om te zien. Wij schuiven maar aan in een meer op toeristen georiënteerd restaurant en nuttigen een heerlijk bordjes gebakken noedels met kip.

We stappen weer in de bus en rijden een stukje terug voor ons volgende uitstapje. Op enig moment draait die bus van de weg af en gaat de bush bush in. Inclusief bijpassende weg. Het is toch een bus waar zo 25 man in kan, niet een kleintje. We hobbelen verder naar beneden en komen bij een heel vlak stuk tussen de bergen uit. Zo prachtig om te zien. We eindigen bij een mooi dorpje waar nog niet veel toeristen zijn geweest. Wat een rust hier en wat een prachtige omgeving. Zo dubbel natuurlijk, wij als toeristen vinden het leuk om niet toeristische gebieden te zien!

Na een wandeling van 20 minuten komen we bij de bootjes aan. Van die lange bootjes met zo'n blauw dak erop. Met zijn zessen passen we er mooi in en we gaan de rivier af. Tussen hoge groene bergen varen we de rivier af. Af en toe zien we kleine houten huisjes. De bewoners daarvan zwaaien ons steeds toe, we lijken de paus wel!!

Na deze mooie vaartocht stappen we weer in de bus om naar een groene thee plantage te gaan. We kijken wat rond en we krijgen natuurlijk een kopje thee van eigen bodem. James en ik kijken elkaar al aan. We vinden deze thee hier namelijk helemaaaal niet lekker. Maar goed, we hebben ook wel es mierzoete thee hier gehad dus wie weet. Dit is echter de meest bittere variant. Echt, alle spieren in je gezicht trekken samen. Bah!

Na deze versnapering rijden we door naar de Chinese grens waar we wat foto's maken van "de overkant". Tijd om nog wat te gaan eten voor we naar het station gaan. Mijn maag heeft echter geen zin meer in wat voor vets dan ook......we gaan voor pannenkoeken! Daarna op naar de trein!

In onze cabine worden we verwelkomd door een alleraardigst stel uit Italië. Altijd leuk om dan geen Italiaans te spreken. En zij spraken geen woord Engels. Gelukkig had deze meneer een app met vertalen van Engels naar Italiaans. Op die manier konden we toch nog een beetje met elkaar kletsen. Zo tegen negen uur sluiten we onze luikjes. Zowel James als ook ik hebben best lekker geslapen. We schrikken dan ook wakker als de trein om kwart over in Hanoi stopt. We delen een taxi met de Aussies, die ons dus om 5 uur bij het hotel afzet.

De ochtendstond heeft goud in de mond toch?? :-) Geen idee nog wat we vandaag gaan doen. Niet al teveel schat ik zo in. Morgenvroeg om half acht vertrekken we naar Halong Bay.

Tot dan!