Borobudur

Om zes uur gaat de wekker! Vandaag naar de Borobudur en daarna nog door de omgeving fietsen. Wat een heerlijk verjaardagskado! Dat maak je niet ieder jaar mee! Iedereen nog bedankt voor alle felicitaties! Heel erg leuk. Wat ik wel heel bijzonder vond is dat mijn 84 jarige vader op waarbenjij.nu een felicitatie heeft gezet! Superleuk pap!

We vertrekken zo rond 7 uur uit Yogjakarta, het is vandaag offerdag, een feestdag van de moslim. De bedoeling is dat de rijkere mensen een schaap, een koe een geit of andersoortig beest kopen, deze slachten en verdelen onder de arme mensen zodat iedereen deze dag een stukje vlees heeft te eten. We zien veel mensen op straat, veel ballonnen en heeeel veeeel kranten. We zijn er nog steeds niet achter waar die nu voor zijn.

We rijden verder, verlaten de stad en de omgeving vinden wij steeds mooier worden. Na zo’n drie kwartier rijden zien we de afslag naar Magelang, het geboortedorp van James zijn moeder. Wel bijzonder als we beseffen dat zij hier als klein meisje in deze omgeving gewoond heeft. Het verschil met Nederland is zo groot…de temperatuur, de omgeving, de geur………we realiseren ons dat het een enorme verandering moet zijn geweest en lang niet altijd makkelijk.

Even later komen we bij de startplek van onze fietstocht. Hier staan hele mooie kleine huisjes met rode dakpannen midden tussen de rijstvelden. Onze fietsen staan al klaar! Een stel mooie oerhollandse zwarte weduwfietsen! Hoe maf wil je het hebben. We stappen op en rijden binnen 5 minuten naar de Borobudur. Dit blijkt een groot complex te zijn waar ontzettend veel toeristen op af komen. En als we de kaartjes afrekenen denken we dat we de jackpot gewonnen hebben! We kunnen er hier samen wel vijf keer voor uit eten denk ik.

Samen met de gids lopen we langzaam naar de Borobudur toe en ik moet zeggen, het is imponerend om te zien! Temeer als je je bedenkt dat dit 6 eeuwen voor Christus is gemaakt. Onvoorstelbaar. We beklimmen de trappen, bewonderen de klokken met de boeddha’s en verwonderen ons over de het mooie beeldhouwwerk van de boeddha’s. Maar minstens zo mooi is de omgeving van deze tempel. Het ligt er in een mooie groene omgeving met allerlei soorten bomen en daarachter zijn de bergen. Echt onvoorstelbaar mooi. We lopen nog wat rond en maken de nodige foto’s.

Hierna fietsen we door naar de eerstvolgende kampoeng waar we de plaatselijke markt bezoeken. Het ruikt er lekker naar allerlei kruiden. Tot we bij de vleesafdeling komen, iets minder smakelijk maar ook de groente ligt er volgens mij al een paar dagen. We kopen er een stel soeplepels van kokoksnoten voor 0,35 euro. Zo leuk!

We fietsen verder het dorp in en gaan naar het oudste huis van het dorp met evenoude bewoners lijkt het wel. Een heel tenger mannetje en zijn echtgenote verwelkomen ons in hun huisje. We krijgen thee met een stuk Gula Djawa erbij. Zelfgemaakt! Het dametje laat ons zien hoe ze uit de suikerpalm het sap haalt en dit laat inkoken. Vier uren aan een stuk door roeren in de pan. Maar dan heb je ook wat lekkers! Voor 0,35 cent koop ik 2 stukken Gula Djawa van de dame. Ze neemt me vervolgens mee naar wat foto’s van Beatrix en Claus. Ze glunderde helemaal en onze gids vertelde dat Beatrix haar bezocht had tijdens een bezoek aan Indonesië.
Zo leuk om te zien dat het mensje daar nog steeds plezier aan had.
We nemen afscheid en fietsen verder naar een koffiefabriek.

Ik dacht, ik ga mooi niet weer van die dure koffie kopen…….hoe lekker ook! Dus gezegd dat we het leuk vonden om te zien maar dat we niet van koffie hielden. Deels klopt dat natuurlijk ook. Bovendien gebruikten ze hier al machines voor het ontpellen en branden. Die ik gekocht heb was echt helemaal handwerk!

We pakken onze stalen weduwen weer op en fietsen verder. Wat is dit toch prachtig! We komen door kleine dorpjes waar alle kindjes naar ons zwaaien, we fietsen door de rijstvelden waar we de Borobodur op de achtergrond zien maar helemaal geen toerist tegenkomen. Zo komen we aan bij een familie die tofu maakt. In het achterhuis staan allemaal ketels waar ze van alles mee doen tot er tofu gemaakt is. Maar het was er zo verschrikkelijk warm binnen en het rook er zo apart dat mijn maag daar niet meer tegenkon en ik lekker buiten in de schaduw en in de wind ben gaan zitten. Een zak ORS in mijn water heb gedaan en dat eerst maar es naar binnengeklokt. Het tofu proces, ik geloof het graag!

We fietsen nog even door en dan zijn we weer bij het startpunt waar een overheerlijke rijsttafel op ons staat te wachten. Heel lekker!! James probeert nog wel rijst en boontjes en sate naar binnen te krijgen en ik hou het op wat rijst. Heel sneu voor de kok maar het is niet anders. Moe maar heel voldaan na deze ontzettend leuke dag nemen we afscheid van iedereen en vertrekken naar ons hotel. We nemen een douche en liggen half acht doodmoe op bed.