Van de Prambanan via Sukuh naar Malang

Na vier ontzettend leuke dagen in Yogjakarta is het tijd om verder te gaan. We worden dinsdagochtend door onze volgende chauffeur met de makkelijk te onthouden naam Tjsétsjé opgehaald om allereerst naar de Prambanan te gaan.

Zo tegen negenen komen we aan bij deze grote Hindoe tempel. Prambanan betekent veel priesters. Het complex oogt een stuk minder massaal dan de Borobudur, er blijken ook heel veel minder mensen te zijn, de prijs is echter ook wederom de Jackpot! Zolang ze de tempel van dat geld gaan restaureren vinden we het prima!

We lopen langzaam richting de 6 tempels, drie hoofdtempels en drie kleinere tempels, De hoogste tempel is 47 meter hoog. Ondertussen worden we een aantal keren gevraagd om op de foto te gaan met de kindjes, de oma’s en opa’s ….het blijft een aparte gewaarwording.
De tempels lijken, behalve de motieven, qua bouw heel erg op elkaar. De vorm en de motieven zijn prachtig in de stenen gebeeldhouwd. We gaan eerst es in de schaduw onder een boom op een bankje de tempels bekijken. Er zijn verrassend weinig toeristen te bekennen, niet dat we daar bezwaar tegen hebben. We lopen tussen de tempels door en bewonderen een paar van de binnen en buitenkant. Dan is het genoeg en kuieren we naar de uitgang. Tjsétsjé staat al mijn zijn bus klaar om met ons naar het paleis in Solo te gaan, maar daar voelen we niet zo veel voor.

In plaats daarvan gaan we naar de antiekmarkt in Solo, dat is meer ons ding denken we. Het woord “antiek” kan misschien beter vervangen worden door “rommel”……in de meest uitgebreide zin! Ik begin steeds meer te beseffen dat een aantal van James zijn eigenAARDIGheden in zijn genen zit. Hij kan er niks aan doen dat hij af en toe een rommelkont is, dat hij altijd en overal een tukje kan doen, dat hij van alles verzamelt…….ik zie het hier met eigen ogen. Het zit gewoon in de genen van de Javaan!  We wurmen ons door de nauwe gangpaden van de markt, we komen bakjes met munten tegen en daar vind James nog oude Indonesische munten, die na stevig onderhandelen van eigenaar wisselen. Verder zien we veel leuke dingen maar die (gelukkig) niet mee kunnen in onze koffer. Hoe vervelend kan het zijn!

Op naar ons hotel dan maar, een kamer in het bergdorpje Sukuh, Daar aangekomen blijken de cottages op een heuvel te liggen en vanuit de kamer een prachtig uitzicht over de valei. Het is hier ook een stuk aangenamer kwa temperatuur. Als we s avonds zitten te eten hebben we een vest aan, eigenlijk best lekker. Zo tegen 9 uur breien we er een eind aan. Het was weer een mooie dag!


Vandaag, woensdag de 14e september hebben we voor het eerst allebei weer het idee dat onze magen in de meewerkstand staan. YES! Na een voorzichtig ontbijt brengt Tjsétsjé ons een stuk hoger de bergen in. Het gaat hier echt retestijl omhoog en af en toe denk ik dat de motor van het busje ontploft zo gaat het tekeer. Samen met nog 2 stellen uit Venray en een stel uit Zwolle gaan we een wandeling maken door de bergen rondom Sukuh.

We beginnen met een afdaling, dat lijkt makkelijk maar het is zo ontzettend stijl dat je erg moet inhouden wil je niet op je plaat gaan. We willen ook niet hard lopen want de omgeving is prachting. De bergen zijn erg stijl en in dit gebied worden op deze heuvels veel groentes geteeld. Zo lopen we door velden met boontjes, wortels, uien en aardappelen. Het is hier zo een groeizaam klimaat. Regen, heerlijke temperatuut en goede grond. Zodra we beneden zijn lopen we een klein stuk vlak maar dan gaan we echt heel steil omhoog! Het lijkt de Alpe du Huez wel! In het dal zien we wat dorpjes liggen en we lopen verder….dan weer stukken stijl omhoog en dan weer stijl naar beneden. Die sportschool heb je hier echt niet nodig. We genieten van het mooie weer en de werkelijk schitterende omgeving. Die kleine Javaan van mij loopt helemaal te glunderen, zo leuk om te zien.

Naast de eerder genoemde groenten zien we nog kool en pepers…..een soort van sla…pompoenen. We verbazen ons hoe de mensen dat tegen deze steile bergwanden aan geplant krijgen en onderhouden. Zo knap. We lopen verder en zien een bruiloft……de 2e vandaag en aan het eind van deze dag staat de teller op 6! Na twee en een half uur genieten komen we aan bij de waterval waar Tjsétsjé op ons staat te wachten. Klaar voor de lange reis naar Malang.

Malang is een stadje wat 180 km verderop ligt. In Nederland zouden we hier 2 uurtjes over doen, hier gaat dat ongeveer 7 uren kosten. We gaan er voor zitten. Niet een straf want het is een mooi bergachtig gebied om doorheen te rijden. Overal zien we de groente bedden, het doet me aan mijn omaatje denken die ook altijd heel erg druk was in haar groentetuin.
Na zo’n uur rijden komen we in een gebied waar de aardbeien het kennelijk erg goed doen! Het ene na het andere winkeltje heeft aardbeien in de aanbieding. Lekker………..maar we twijfelen, teveel mannetjes met van die spuitdingen op hun rug gezien….in welk water zijn ze gewassen….vragen die we ons normaliter niet zouden stellen maar nu maar even wel. We hebben nog nooit tijdens een vakantie zo vaak de werking van het maag en darmstelsel besproken als in deze vakantie. 

Na twee uur rijden laten we de bergen achter ons en rijden door een vlak landschap met maisvelden en rijstvelden. Weer heel anders om te zien en ook heel erg mooi. Nog een paar uur verder rijden we weer de bergen in. In dit stuk staan veel naaldbomen. Het is dat we niet beter weten maar het lijkt wel wat op de Veluwe. Het regent hier ook nog een beetje! Dat doet het op de Veluwe ook nog wel es, nu even niet want de mussen vallen van het dak heb ik begrepen.

Zo tegen half zes rijden we Malang binnen, een lange zit en op naar Enny’s guesthouse! Alleen heeft onze chauffeur in zijn papieren Fenny staan! Oeps, wat nu! We houden onze vouchers aan en willen naar Enny. Tjsétsjé is hier lang niet geweest en we merken dat hij wat zenuwachtig wordt, het is me ook nogal wat, zo zonder Tom tom op pad gestuurd worden. Maar lang leven Map.me!

Alleen waar map.me zegt dat Enny zit………daar zit Enny niet. Tjsétsjé gaat eerst maar es vragen in deze donkere buurt waar we beland zijn. Nogmaals de voucher erbij……het adres opgezocht…een paar straten links, dan weer rechts, links…..en zowaar, daar is Enny!

Enny is een soort B&B maar dan in Indonesië. We worden allerhartelijkst ontvangen door een 74 jarige dame die 30 jaar gids in Indonesië is geweest. Kopje thee, lekker koekje….zo leuk! Het geheel is een soort tuin waar allerlei kamers omheen gemaakt zijn.

Morgen een we zien wel wat we gaan doen in Malang dagje………en dan op naar de Bromo!